یاد می گیریم که بدانیم و بکار ببریم تا بتوانیم با هم خوب زندگی کنیم. مشکل اینجاست که همه می دانند اما متاسفانه نمی توانند از دانسته های خود خوب استفاده کنند

انگیزه نمی تواند دلیل شروع کارها باشد بلکه باید از معنا در زندگی شروع کنیم. معنا یعنی همان چرایی زندگی انسان هایی که چرایی قوی دارند همه فرمول هایشان برای رسیدن به نتیجه درست از آب درمی آید

همه چیز از فکر شروع می شود. فکر احساس را بوجود می آورد، احساس هم رفتار را ایجاد می کند و هر سه این ها با هم باعث نتیجه می شود. نباید تمرکز ما از ابتدای کار به روی نتیجه باشد چون موفق نخواهیم شد بلکه باید از همان ابتدا از انجام همان کار لذت ببریم و شروع کار انگیزه ای شود برای استارت کارهای بعدی

برای ایجاد تمرکز و مدیریت در ذهن باید به فکر فضا بدهیم و خوشحالی خود را منوط به نتیجه نکنیم. متاسفانه انرژی بسیاری صرف نشخوارهای ذهنی ما می شود

ما سه نوع خود داریم. یکی شناخت خود ما از خودمان دوم: خودی که ما به دیگران نمایش می دهیم و سوم خودی که دیگران از ما می شناسند. اگر این سه خود به هم نزدیک باشد ما از لحاظ روانی سالم هستیم

باورها چیزی بیش از الگوهای ناخودآگاهِ تقویت شده ما نیستند. بنابراین اگر باور نادرست داریم می توانیم الگوها و عادت های خود را تغییر دهیم